Smak mojego dzieciństwa – młode ziemniaczki z koperkiem, skwarkami i szklanką zsiadłego mleka. Kojarzą mi się ze słońcem, mamą i czasem gdy spędzaliśmy rodzinne wakacje na roztoczańskiej wsi. Pochwała prostoty :). Znów tłumnie spotkaliśmy się u dziadków w piękny, słoneczny weekend. Nie mogło się skończyć inaczej – wyprawa po koperek w „grzędy”, skrobanie wykopanych ziemniaków, zapach powoli topiących się i brązowiejących skwarków, wczorajsze mleko, które zdążyło się zsiąść i wspólnie zjedzona kolacja w promieniach zachodzącego, czerwcowego słońca… Jak mówi pewna reklama – bezcenne… Polecam – w przepisie szczegółowa instrukcja jak przygotować najlepsze, chrupiące skwarki.

Składniki:

• Młode ziemniaki
• Kawałek słoniny lub boczku (jak kto woli)
• Pęczek koperku
• Zsiadłe mleko
• Sól do gotowania ziemniaków

Przygotowanie:

• Koperek drobno posiekać, do szklanek wlać zsiadłe mleko i przygotować skwarki.
• Słoninę pokroić w kostkę o boku ok. 1 cm i wrzucić na patelnię . Nie trzeba wylewać na nią żadnego tłuszczu, ponieważ tłuszcz ze słoniny szybko wytopi się sam. Skwarki przygotowujemy na średnim ogniu – mały nie utrzyma odpowiedniej temperatury, a duży je spali. Nie należy mieszać skwarków podczas smażenia – bo uwolnią zawartą w nich wodę i tłuszcz będzie pryskał. Jedynie ruszamy nieco patelnią by same się obróciły. Gotowe powinny być chrupiące z zewnątrz i miękkie w środku. Skwarki można przygotować również z boczku, wówczas obróbka cieplna trwa nieco krócej.
• Ziemniaki oskrobać, większe pokroić na mniejsze kawałki, dokładnie opłukać, włożyć do garnka z wodą, zagotować i gotować do miękkości ok. 20-40 minut (widelec powinien bez problemu zagłębiać się w ziemniaku). Sól dodać na 5 minut przed końcem gotowania. Na garnek o pojemności ok. 2 litrów daję niecałą łyżeczkę soli . Następnie odcedzić i podawać ciepłe z tłuszczem, skwarkami oraz posypane posiekanym koperkiem i popijając zsiadłym mlekiem. Pycha!

Smacznego